🫎 Domowe Sposoby Na Posterydowe Zapalenie Skóry

Leczenie warto wspomóc domowymi sposobami na zapalenie piersi. Wskazane jest, aby karmiąca kobieta: zwiększyła ilość przyjmowanych płynów. W sytuacji, gdy stan zapalny rozwinie się w ropień piersi, konsekwencje mogą być bardzo poważne – pomiędzy zmianą chorobową a powierzchnią skóry może powstać przetoka, infekcja może Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa) Choroba ta występuje na całym świecie, lecz częściej dotyka osób rasy białej i mieszkańców wysoko rozwiniętych krajów Europy i Ameryki Północnej. Szczyt zachorowań przypada na wiek 20–40 lat i nie zależy od płci. Przyczyny wrzodziejącego zapalenia jelita grubego są 22 lutego 2022. Łojotokowe zapalenie skóry objawia się między innymi swędzeniem, zaczerwienieniem i łuszczeniem się skóry. Najczęstszą przyczyną są zmiany hormonalne, uwarunkowania genetyczne i niezdrowy styl życia. Sprawdźcie, jak postępować przy atopowym zapaleniu skóry - najskuteczniejsze domowe sposoby i kosmetyki. Aloes na zapalenie mieszków włosowych jest skuteczną metodą łagodzenia podrażnienia. Aplikowany bezpośrednio na zmienione miejsca w postaci żelu doskonale ukoi wyprysk i zmniejszy zaczerwienienie skóry. Preparaty zawierające w swoim składzie aloes są polecane także do stosowania po każdorazowym procesie depilacji. W skrócie. Swędzenie skóry głowy to powszechna dolegliwość, która może mieć bardzo różne przyczyny. Niekiedy wynika z niewłaściwej pielęgnacji, innym razem jest objawem choroby. Choroby objawiające się świądem głowy to np. łuszczyca, zapalenie mieszków czy AZS. W takich przypadkach konieczne jest odpowiednie leczenie. Objawy. Zapalenie spojówek możemy podzielić na ostre, podostre i przewlekłe. W zależności od rodzaju zapalenia może mieć ono nieco inne objawy, jednak niezależnie od tego, do najczęściej występujących objawów należą: silne przekrwienie gałki ocznej („czerwone oko”), surowicza lub śluzowo-ropna wydzielina z gałki ocznej Sposoby czyszczenia różnych rodzajów skóry . Ze względu na czyszczenie, skóry dzielą się na dwa rodzaje: gładkie nazywane licowymi oraz szorstkie (nubuk, zamsz, skóra welurowa). Skóry gładkie można czyścić na mokro (ale bez przesady, nadmiar wody może skórze zaszkodzić). Do drugich trzeba podejść inaczej: Skóra anilinowa 5. Domowe sposoby na pękającą skórę. By sobie pomóc, warto wykorzystać również różne domowe sposoby na pękającą skórę. Metody sprawdzą się zarówno przy lekkich zmianach, które nie są skutkiem choroby (gdy defekty to skutek działania czynników atmosferycznych czy niewłaściwej pielęgnacji), jak i w poważniejszych przypadkach jako działanie pomocnicze. Wspomagającą rolę wobec fachowego postępowania odgrywają domowe sposoby na grzybicę głowy. Z pomocą w walce z tą uciążliwą dolegliwością przychodzą zioła na włosy. Pomogą płukanki z roślin o działaniu przeciwgrzybiczym, takich jak kwiaty nagietka, koszyczki rumianku, kora dębu, liście podbiału, ziele tymianku, liście Domowe sposoby na zapalenie spojówek u dzieci mogą wspomóc specjalistyczne terapie lecznicze, a w niektórych przypadkach mogą doprowadzić do całkowitego ustąpienia objawów. Im wcześniej zostaną wdrożone, tym większa jest szansa, że pozwolą uniknąć rozwoju infekcji i konieczności zastosowania silnych środków farmaceutycznych. 2 Domowe sposoby na opuchliznę od zęba. 2.1 Zimne okłady. 2.2 Ziołowe płukanki. 2.3 Leki przeciwbólowe. 3 Najlepsza domowa metoda, czyli kilka słów o właściwiej higienie jamy ustnej. Domowe sposoby na posterydowe zapalenie skóry mogą być bardzo skuteczne w leczeniu tego problemu skórnego. Najważniejsze jest, aby unikać ponownego stosowania kortykosteroidów. Najlepiej jest zastąpić je naturalnymi środkami, takimi jak zioła, aloes, olejki eteryczne i owoce cytrusowe. 0MQxN. ten tekst przeczytasz w 4 minuty Infekcyjne zapalenie skóry (infective dermatitis) jest to ciężkie, uogólnione zapalenie skóry rozpoczynające się już w dzieciństwie i charakteryzujące się przewlekłym, nawrotowym przebiegiem. Postuluje się, że stanowi ono wyraz niedoboru odporności związanego z zakażeniem HTLV-1 nabytym we wczesnym okresie życia (najczęściej wertykalnie). Kittisak Jirasittichai / Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Epidemiologia infekcyjnego zapalenia skóry Infekcyjne zapalenie skóry - przyczyny Jak przebiega infekcyjne zapalenie skóry? Infekcyjne zapalenie skóry - diagnostyka Metody leczenia infekcyjnego zapalenia skóry Infekcyjne zapalenie skóry - podsumowanie Epidemiologia infekcyjnego zapalenia skóry Infekcyjne zapalenie skóry występuje w rejonach endemicznych zakażenia HTLV-1, w szczególności na Jamajce, w Kolumbii, Brazylii i w Japonii. Początek przypada zwykle na rok życia, w 60% przypadków dotyczy pacjentów płci żeńskiej. Infekcyjne zapalenie skóry - przyczyny Do powstawania infekcyjnego zapalenia skóry przyczynia się ludzki wirus limfotropowy T-komórkowy typu 1 (HTLV-1). Patogeneza W rozwoju objawów infekcyjnego zapalenia skóry udział biorą zapalne nacieki limfocytarne stwierdzane w zmianach skórnych. W limfocytach izolowanych z bioptatów skórnych wykrywa się materiał genetyczny HTLV-1. W komórkach skóry stwierdza się zwiększoną produkcję cytokin prozapalnych indukowaną zakażeniem HTLV, co powoduje przewlekły stan zapalny w obrębie skóry. Zakażenie HTLV-1 prowadzi ponadto do dysfunkcji układu immunologicznego pacjenta i w tym mechanizmie do zwiększonej wrażliwości na zakażenia bakteryjne (głównie gronkowcem złocistym i paciorkowcami beta-hemolizujące. U około 30-35% dzieci dochodzi do rozwoju powikłań choroby, do których zalicza się: zmętnienie rogówki, śródmiąższowe zapalenie płuc, zapalenie kłębuszków nerkowych. U niektórych dzieci po 12-25 latach trwania choroby rozwijają się inne choroby związane z zakażeniem HTLV-1, takie jak ATLL i HAM/TSP. Jak przebiega infekcyjne zapalenie skóry? Choroba w postaci infekcyjnego zapalenia skóry ma charakter przewlekły, nawrotowy. Zwykle obserwuje się szybką poprawę po zastosowaniu antybiotyków, jednak zmiany skórne nawracają po ich odstawieniu. Wraz z dorastaniem dziecka objawy stają się mniej nasilone. Infekcyjne zapalenie skóry - diagnostyka Rozpoznanie infekcyjnego zapalenia skóry opiera się na: obrazie klinicznym, badaniach laboratoryjnych krwi, ocenie bioptatu skóry. Stwierdza się niedokrwistość, leukocytozę z obecnością limfocytów atypowych, przyspieszony OB, zwiększone stężenie immunoglobulin, podwyższone odsetki limfocytów CD4+ i CD8+ ze zwiększonym stosunkiem CD4+ do CD8+. Z posiewów ze zmian skórnych często hodowane są Staphylococcus aureus i paciorkowce beta-hemolizujące. W bioptatach skóry stwierdza się limfocytarne nacieki zapalne oraz materia. genetyczny HTLV-1. Istotne jest potwierdzenie zakażenia wirusem HTLV-1 (u dzieci z infekcyjnym zapaleniem skory stwierdza się wysokie miano przeciwciał anty-HTLV-1). Diagnostyka różnicowa W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić inne postacie i przyczyny zapalenia skóry u dzieci, w szczególności atopowe zapalenie skóry. Metody leczenia infekcyjnego zapalenia skóry Leczenie infekcyjnego zapalenia skory polega na zwalczaniu nadkażeń bakteryjnych. Podstawą jest długotrwałe stosowanie celowanej antybiotykoterapii, skutecznej wobec flory bakteryjnej stwierdzanej w obrębie zmian skornych (Staphylococcus aureus, paciorkowce Ŕ-hemolizujące). Takie postępowanie jest niezbędne do kontroli choroby, a jego przerwanie powoduje szybki nawrot. Istotne jest zalecanie metod profilaktyki zakażenia wertykalnego HTLV-1. Jakie są rokowania? Objawy infekcyjnego zapalenia skóry stają się mniej nasilone wraz z wiekiem dziecka. Warunkiem utrzymania remisji choroby jest przewlekłe stosowanie antybiotykoterapii. Ludzkie wirusy limfotropowe T-komórkowe są również uznawane za przyczynę licznych chorób o charakterze zapalnym i autoimmunologicznym występujących na obszarach endemicznych HTLV. Zalicza się do nich: zapalenie stawów, zapalenie mięśni, zapalenie błony naczyniowej oka (z obecnością komórek wirusa i zakażonych limfocytów w ciele szklistym), zapalenia dróg moczowych i oddechowych. Problem mogą stanowić pacjenci z koinfekcją HIV/HTLV – badania wskazują na szybszą progresję HIV do AIDS oraz szybszy rozwój ATLL u osób jednocześnie zakażonych wirusami HIV i HTLV. W 2005 roku u mieszkańców Kamerunu wyizolowane zostały wirusy HTLV-3 i HTLV-4. HTLV-3 wykazuje duże podobieństwo do małpiego wirusa T-limfotropowego (STLV-3) i prawdopodobnie został przeniesiony z małp na człowieka. Rola obu typów wirusa w patologii człowieka nie jest znana. Początkowo jako HTLV-3 określano wirus izolowany od chorych z AIDS. Po stwierdzeniu, że różni się on znacznie od pozostałych wirusów HTLV nazwano go wirusem HIV i zakwalifikowano do innego rodzaju retrowirusów. Infekcyjne zapalenie skóry - podsumowanie 1. Do rodziny retrowirusów, oprócz HIV, zaliczane są ludzkie wirusy limfotropowe T-komórkowe HTLV-1 i HTLV-2. 2. Wirusami HTLV zakażonych jest na świecie około 15-25 mln osób, w szczególności w Japonii, na Wyspach Karaibskich, w Afryce i Ameryce Południowej. 3. Wirus HTLV-2 występuje głównie wśród rdzennych mieszkańców obu Ameryk. 4. Przeniesienie zakażenia HTLV następuje drogą kontaktów seksualnych, przez zakażoną krew oraz wertykalnie. 5. Do rozwoju objawów klinicznych związanych z zakażeniem HTLV dochodzi u 1-5% nosicieli, zwykle po kilkudziesięciu latach od zakażenia. 6. HTLV-1 jest uznanym czynnikiem etiologicznym chłoniaka/ białaczki dorosłych z komórek T (ATLL), mielopatii/ tropikalnego porażenia spastycznego (HAM/TSP) oraz przewlekłych chorób zapalnych skóry (infekcyjne zapalenie skóry u dzieci), błony naczyniowej oka, stawów, mięśni i płuc. Do pielęgnacji skóry skłonnej do zapaleń, wrażliwej i bardzo wrażliwej polecamy PRODEX SENSITIVE chusteczki albo PRODEX SENSITIVE płyn. Kosmetyki doskonale oczyszczają skórę twarzy i mają właściwości łagodzące. Piśmiennictwo 1. Mofenson Human Retroviruses. Oncoviruses (Human T-Cell Lymphotropic Viruses Types I and II), [w:] Feigin Cherry Demmler Kaplan (red.): Textbook of Pediatric Infectious Diseases, Saunders, Philadelphia 2004, str. 2424-2455 (wyd. V). 2. Novitsky V., Shapiro R., Essex M.: Human Retroviruses, [w:] Gorbach Bartlett Blacklow (red.): In fectious Diseases, Lippincott Williams & Wilkins, Philadelphia 2004, 2082-2105 (wyd. III). 3. Coombs Human Retroviral Infections: Human T Cell Lymphotropic Viruses. HTLV-I. ACP Medicine Online, 2002. 4. Murphy Wang B., Sacher i wsp.: Respiratory and Urinary Tract Infections, Arthriris, and Asthma Associated with HTLV-I and HTLV-II Infections, Emerg Inf Dis 2004. 5. Lairmore Fujii M.: 12th International Conference on Human Retrovirology: HTLV and Related Retroviruses, Retrovirology 2005; 2:61. Źródło: J. Cianciara, J. Juszczyk, Choroby zakaźne i pasożytnicze; Wydawnictwo Czelej infekcyjne zapalenie skóry zapalenie skóry wirus HTLV-1 zmiany skórne zmiany na skórze zmiany naciekowe na skórze Lekarze zdiagnozowali zapalenie migdałków. 17-latka zmarła tuż po powrocie z wakacji Niedługo po powrocie z wakacji nastoletnia Leah zachorowała, a lekarze zdiagnozowali u niej zapalanie migdałków. Później okazało się, że nastolatka cierpi na... Monika Tatara Stan przedcukrzycowy - objawy, diagnostyka i leczenie Stan przedcukrzycowy to zaburzenie, którego nie powinno się ignorować, ponieważ jego wystąpienie wpływa na spotęgowane ryzyka zachorowania na cukrzycę.... Monika Wasilonek Stopyra: wszystkie dzieci z zapaleniem wątroby miały wcześniej COVID-19 Eksperci coraz częściej twierdzą, że zapalenie wątroby u dzieci to możliwe powikłanie po COVID-19. Apelują jednak o spokój. "Na razie nie ma powodów do niepokoju.... Anna Górska Kolejne zgony dzieci z zapaleniem wątroby. Sytuacja jest bardzo poważna. Są pierwsze zakażenia w Polsce Na początku kwietnia Wielka Brytania poinformowała o przypadkach zapalenia wątroby o nieznanym pochodzeniu, które wykrywane są u dzieci. Niestety, doszło już... Paulina Wójtowicz Tajemnicze zapalenie wątroby u dzieci. Kluczem do wyjaśnienia jest COVID-19? Nie ustają prace mające na celu znalezienie przyczyny tajemniczego zapalenia wątroby, na które zapadają zdrowe dotąd dzieci na całym świecie. Do tej pory wykryto... Paulina Wójtowicz Pierwsze objawy zapalenia pęcherza. Jak ich nie przegapić? Zapalenie pęcherza to nieprzyjemna i wstydliwa przypadłość. Szczególnie dobrze wiedzą o tym kobiety. Jakie są pierwsze objawy zapalenia pęcherza? Jak skutecznie... Objawy alergicznego zapalenia spojówek - nie powinieneś ich lekceważyć Alergiczne zapalenie spojówek to powszechna choroba oczu, która dotyka miliony osób na całym świecie, powodując przewlekły dyskomfort i często znaczne obniżenie... Co robić, gdy jelita chorują? Sprawdź, skąd biorą się problemy z trawieniem Nie możesz normalnie jeść? Wszystko ci szkodzi, a ból brzucha, wzdęcia, biegunki czy zaparcia to codzienność? Takie dolegliwości mogą być spowodowane różnymi... Marlena Kostyńska Tajemnicza epidemia zapalenia wątroby. Władze badają śmierć kolejnego dziecka Tajemnicze zapalenie wątroby u dzieci rozpoznano już w kilkunastu krajach świata. Jak niedawno poinformował prof. Krzysztof Pyrć, również w Polsce. Przyczyna... Monika Mikołajska Już 170 przypadków ostrego zapalenia wątroby u dzieci, jeden śmiertelny. Choroba dotarła do Belgii W Europie wykrywanych jest coraz więcej przypadków ostrego zapalenia wątroby u dzieci o nieustalonej jeszcze przyczynie. Donoszą o tym służby epidemiologiczne w... Adrian Dąbek Przejdź do zawartości Page load link Ta strona używa cookiesWyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych na zasadach określonych w Polityce Prywatności w związku z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r (RODO). Jeśli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie cookies we wskazanych w niej celach, proszę o wyłączenie cookies w przeglądarce lub opuszczenie serwisu. Więcej informacji: Polityka prywatności Akceptuj ZamknijPolityka prywatności i plików cookie Privacy Overview This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience. Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information. Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website. Szacuje się, że atopowe zapalenie skóry jest drugą co do częstości występowania chorobą dermatologiczną. Najczęściej dotyka dzieci, ale cierpią na nią również osoby dorosłe. Silny, uciążliwy świąd, wyprysk, zaczerwienienia, drobne ranki to typowe objawy tej choroby. Zmiany, które występują na szyi, twarzy lub odkrytych częściach ciała, sprawiają, że czujemy się brzydsze i mniej atrakcyjne. Leczenie nie jest łatwe, bo wiele czynników często współistnieje ze sobą, np. silna suchość skóry, świąd, alergia kontaktowa, pokarmowa, wziewna, a także bardzo ważny czynnik – psychogenny. Brak jest również skutecznego lekarstwa, a działania często ograniczają się jedynie do profilaktyki i redukcji objawów. Sterydy, które przynoszą szybką poprawę, mają jednak szereg działań ubocznych. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak ważne w przebiegu choroby są codzienne zabiegi pielęgnacyjne. Utrzymywanie odpowiedniego nawilżenia skóry jest bowiem warunkiem prawidłowego funkcjonowania jej naturalnej bariery ochronnej. Nawilżanie ogranicza wnikanie alergenów i zapobiega powstawaniu kolejnych to jest AZS?To choroba o podłożu alergicznym, czyli związanym z nadmiernym reagowaniem skóry na czynniki zewnętrzne. Charakterystyczne w jej przebiegu jest występowanie specyficznych zmian zapalnych z towarzyszącą suchością skóry i silnym świądem. U młodszych dzieci dominuje postać wypryskową AZS, u młodzieży częste są zmiany liszajowate, a u dorosłych dominuje typ świerzbiączkowy. Obszar objęty zapaleniem może być zaczerwieniony i opuchnięty, a na skutek wysuszenia naskórka może dochodzić do powstania białych płatków i pękania skóry. Czasem, w wyniku drapania swędzących zmian, mogą pojawić się sączące, podłużne ranki (tzw. przeczosy) i strupy. Zmiany, oprócz typowej lokalizacji w zgięciach podkolanowych i łokciowych, mogą pojawić się także w innych miejscach. U osób dorosłych najczęściej powstają na szyi, karku, w okolicach oczu i ust oraz na rękach. Znamienny dla choroby jest jej przewlekły charakter z okresami remisji i chorujemy?Brak jest jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Tak naprawdę nieznane są dokładne przyczyny ujawnienia się tej choroby. Potrafimy natomiast określić czynniki sprzyjające jej powstaniu. Jednym z najważniejszych są predyspozycje genetyczne. Dowiedziono, że osoby, w których rodzinie występowały lub występują choroby atopowe (czyli o podłożu alergicznym), znacznie częściej i łatwiej zapadają na AZS. Jeśli np. oboje rodzice cierpią na AZS, prawdopodobieństwo wystąpienia alergii u dziecka wynosi nawet 80 proc. Drugim czynnikiem są warunki środowiskowe, wpływające na rozwój choroby, np. alergeny, środki drażniące (przedostające się do organizmu drogą wziewną lub przez kontakt), stres itp. Czy to na pewno AZS?Ponieważ atopowe zapalenie skóry jest schorzeniem o niezwykle złożonym przebiegu, postawienie diagnozy bywa trudne. Aby ułatwić rozpoznanie AZS, został opracowany specjalny system klasyfikacji. Osoba chora na AZS powinna mieć trzy z czterech objawów zwanych większymi: charakterystyczny wygląd i miejsca zmian skórnych, świąd, przewlekły i nawrotowy charakter choroby oraz wywiad stwierdzający występowanie w rodzinie chorób o charakterze atopii. Objawom większym towarzyszą zazwyczaj tzw. objawy mniejsze, np. suchość skóry, natychmiastowe reakcje skórne, wczesny wiek wystąpienia zmian, zaostrzenie po zdenerwowaniu, spoceniu, kontakcie z wełną. Istnieją również takie postacie choroby, w których nie udaje się potwierdzić jej alergicznego podłoża. Wówczas czynnikiem warunkującym diagnozę jest tzw. defekt ektodermalny, czyli zaburzenia w syntezie, kluczowego dla prawidłowej syntezy ceramidów w skórze, kwasu gamma-linolenowego (chodzi o nieprawidłowe funkcjonowanie bariery naskórkowej). Pielęgnacja to podstawaSkóra osób cierpiących na AZS zazwyczaj jest mocno przesuszona. Często występuje wspomniany wyżej defekt ektodermalny. Dlatego niezwykle ważne jest intensywne nawilżanie skóry. Nie należy doprowadzać do jej przesuszenia, bo sucha skóra ze szwankującą barierą łatwiej przepuszcza alergeny wywołujące niepożądane reakcje. Z kolei długotrwały stan zapalny sprzyja uszkodzeniom bariery skórnej i koło się zamyka. Zawarte w balsamach, tłustych kremach i tzw. emolientach substancje tłuszczowe mogą częściowo uzupełniać lipidy nieprawidłowo funkcjonującej bariery skórnej. Jednak głównym mechanizmem ich działania jest tworzenie na powierzchni skóry tzw. okluzji, czyli warstwy zabezpieczającej przed utratą wody. Skóra staje się dzięki temu lepiej nawilżona, zwiększa się jej elastyczność i – co najważniejsze – zmniejsza się uczucie świądu. Niezmiernie istotne jest, aby jak najczęściej nawilżać skórę, a odkryte partie ciała – dodatkowo jeszcze kilka razy dziennie. Taka pielęgnacja pomaga w zdecydowany sposób zmniejszyć częstość i intensywność występowania zmian kołoU części osób w przebiegu choroby dochodzi do tzw. zakażeń wtórnych, najczęściej gronkowcem złocistym. Ponadto uszkodzona skóra jest bardziej podatna na infekcje. Ryzyko zakażeń zwiększa się wskutek drapania, które prowadzi do uszkodzeń skóry i toruje drogę chorobotwórczym patogenom. Broniący się organizm wytwarza substancje, tzw. mediatory zapalenia. Najważniejszy z nich – histamina zwiększa uczucie świądu i błędne koło się zamyka. W zakażeniu wtórnym często stosuje się antybiotyki (czasem w połączeniu ze steroidami). Kiedy sięgać po sterydy?Najpopularniejszymi lekami stosowanymi do zwalczania objawów są kortykosteroidy w postaci kremów lub maści. Działają one miejscowo, redukując ogniska zapalne. Powodują szybkie ustąpienie niechcianych zmian. Zmniejszają obrzęk, zaczerwienienie, łagodzą swędzenie i przyspieszają gojenie się skóry. Choć są skuteczne, mają liczne działania uboczne i w ich stosowaniu należy zachować wyjątkową zauważyłaś pogorszenie stanu skóry po spożyciu określonego produktu, może to sugerować obecność alergii pokarmowej. Świąd, wyprysk, zaczerwienienie – tak skóra manifestuje swoje niezadowolenie ze spożycia alergenów. Najlepszą metodą potwierdzającą alergię jest poprawa stanu skóry po wycofaniu danego składnika z diety i pogorszenie po ponownym jego wprowadzeniu. W takim przypadku dobrze jest zrobić badania dodatkowe, z rozmazem, oznaczenie ilości IgE (całkowitych immunoglobulin odpowiedzialnych za wystąpienie natychmiastowej reakcji alergicznej), wykonać testy skórne. Dla ułatwienia identyfikacji czynników szkodliwych zaleca się prowadzenie tzw. kalendarza alergika. Należy zapisywać w nim wszystkie posiłki i zmiany zachodzące w otoczeniu (np. pojawienie się w domu zwierząt). To bardzo ważne, bo reakcje na alergeny mogą występować z dużym opóźnieniem, nawet 2-tygodniowym. Do najczęściej uczulających pokarmów zaliczane jest mleko krowie i jego przetwory, białko jaja kurzego, cytrusy, kakao, orzechy, czekolada, ryby, owoce morza, białka zbóż. Ale tak naprawdę uczulać może praktycznie wszystko. Po zidentyfikowaniu szkodliwych składników pokarmu należy je wyeliminować z diety, która powinna być jednak zbilansowana. Oznacza to, że należy poszukać pokarmów zastępczych o takich samych wartościach odżywczych. Np. przy alergii na mleko należy stosować preparaty mlekozastępcze (popularnie zwane bezmlecznymi), a białko jaja kurzego można zastąpić białkiem zawartym w mięsie i jego przetworach. Przy czym należy unikać wszelkich produktów i potraw, które w swoim składzie zawierają szkodzący składnik. Wykluczając z diety mleko krowie, nie należy jeść również wołowiny, cielęciny oraz ciasta drożdżowego, do którego jest ono dodawane. Szczególnie kłopotliwa dieta bywa w przypadku uczulenia na przyprawy. Aby zminimalizować wystąpienie alergii, należy czytać skład surowcowy na opakowaniu żywności. – Alergia na wiele pokarmów, przy niezbilansowanej diecie, może prowadzić do niedoborów makro- i mikroskładników. W takim przypadku należy wybierać żywność wzbogaconą np. w witaminy lub stosować doustną suplementację (tabletki). – Jednak najpierw warto skonsultować się z lekarzem, bo zarówno brak, jak i nadmiar pewnych składników jest szkodliwy dla zdrowia – mówi dr Halina Weker. Bardzo ważne w AZS jest dostarczanie odpowiedniej ilości płynów, bo przez uszkodzony naskórek woda odparowuje szybciej. Dziennie należy wypijać minimum 1,5 l wody – źródlanej lub naturalnej mineralnej, niegazowanej. Jak poradzić sobie z przeciwnikiemLeczenie AZS jest długotrwałe, często bez widocznej szybkiej poprawy. Ponieważ wpływ na chorobę ma wiele czynników, ważna jest współpraca kilku specjalistów, począwszy od lekarza pierwszego kontaktu, poprzez dermatologa, alergologa, dietetyka a na psychologu skończywszy. AZS jest chorobą psychosomatyczną (na pojawienie się objawów duży wpływ mają emocje, głównie stres). To bardzo poważny problem, bo samo istnienie choroby wpływa niekorzystnie na psychikę. Chorym często towarzyszy poczucie bezradności, zwątpienia, kompleksy, drażliwość. Dochodzi do czegoś w rodzaju błędnego koła, bo stres powoduje powstanie zmian i świądu, a te z kolei są przyczyną kompleksów i stresu. Podejmując walkę z chorobą, trzeba uzbroić się w cierpliwość, bo przeciwnik jest trudny i nie daje łatwo za 1. Stresu. Silne emocje zaostrzają przebieg choroby. Stosuj techniki relaksacyjne, możesz również wypróbować zioła uspokajające (o ile nie jesteś na nie uczulona). Na noc, gdy często zwiększa się uczucie świądu, czasem lekarz poleca leki antyhistaminowe, uspokajające i łagodzące świąd. Pomocna może być wizyta u psychologa, który powie Ci, jak radzić sobie z problemami dnia codziennego i nauczy technik odwracania uwagi od Zakażeń skóry drobnoustrojami. Drapanie zwiększa ryzyko wystąpienia Detergentów – silnie podrażniają. Do mycia stosuj delikatne żele niezawierające mydła. Zrezygnuj z płynu do płukania tkanin. 4. Wełny i tkanin syntetycznych. Najlepsze są przewiewne, bawełniane ubrania. 5. Gwałtownych zmian Wszelkich czynników drażniących. Jeśli cierpisz na alergię pokarmową, przestrzegaj ścisłej diety. Jeżeli masz alergię na kurz, usuń z domu dywan, ciężkie zasłony, pluszowe zabawki i inne przedmioty, które mogą gromadzić Intensywnego wysiłku Kontaktu z kotami, psami i innymi zwierzętami Długich kąpieli w gorącej Dymu papierosowego. Jego duże stężenie silnie podrażnia skórę. Pamiętaj: 1. Zawsze po kąpieli wetrzyj w skórę preparat nawilżająco-natłuszczający. Ważne jest, aby zrobić to przed upływem trzech minut od wyjścia z wanny. 2. Żeby krótko obcinać paznokcie. Pomoże to uniknąć powstawania ranek na skutek zadrapań. 3. Temperatura w sypialni powinna być stała, stosunkowo O zbilansowanej diecie. Monotonia pokarmowa, niedobór witamin i mikroelementów mogą prowadzić do nasilenia objawów. Pytania - Do kogo należy się zgłosić w przypadku pojawienia się niepokojących objawów?Najlepiej udać się do lekarza pierwszego kontaktu, który może skierować Cię do specjalisty, albo zgłosić się bezpośrednio do Jakie mogą być skutki uboczne stosowania sterydów?Ich przewlekłe stosowanie może prowadzić do uzależnienia, którego konsekwencją jest posterydowe zapalenie skóry. Dlatego ważne jest, aby kortykosteroidy stosować ściśle wg wskazań lekarza, jak najkrócej i wyłącznie w ostrych stanach Czy jest jakaś alternatywa dla sterydów?Tak, obecnie na rynku dostępne są leki, które nie niosą ryzyka uzależnień i nie mają działań ubocznych takich jak sterydy. Niestety, są one dość drogie. W celu złagodzenia drobnych zmian i w profilaktyce można poddać skórę naświetlaniom promieniami UV. Metoda ta często daje dużą poprawę, ale pod warunkiem że zmiany nie są zbyt duże. - Czy istnieje szansa, że choroba minie bezpowrotnie?Szansa taka istnieje zawsze, a w większości przypadków nasilenie choroby słabnie z wiekiem. Trzeba jednak brać pod uwagę, że ustąpienie przykrych objawów może mieć charakter czasowy, trwający nawet od kilku do kilkunastu Czy mogę się opalać?Intensywne opalanie nie jest zalecane przy AZS, ale nie oznacza to, że należy unikać słońca. Promieniowanie ultrafioletowe ma bowiem korzystny wpływ na stany zapalne skóry, ale nie w momencie wystąpienia bardzo silnych objawów. Wówczas światło słoneczne może przyczynić się do pogorszenia stanu, bo dodatkowo podrażni skórę. - W jakim wieku mogą pojawić się pierwsze objawy?Pierwsze objawy choroby pojawiają się najczęściej u dzieci poniżej 5. roku życia. Mogą jednak wystąpić w każdym wieku. - Jakie preparaty należy wybierać do pielęgnacji?Na rynku dostępnych jest mnóstwo różnych preparatów natłuszczająco-nawilżających dla osób ze skórą bardzo wrażliwą, alergiczną, a nawet specjalnie przeznaczone dla osób z AZS. Najlepiej wybierać te, które w nazwie mają: tłuste, półtłuste, hipoalergiczne. Warto również wzbogacić dietę o produkty zawierające duże ilości kwasów z grupy omega-3 i omega-6 (głównie kwas linolenowy), które mają ogromne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania bariery skórnej. Bogatym źródłem tych kwasów są oleje roślinne i ryby. - Czy mogę się malować?Oczywiście. Jednak i tutaj najważniejsze jest to, aby dobrać kosmetyki, które nie będą wywoływały podrażnień i alergii. - Jak leczyć zmiany wokół ust?Zapalenie okołoustne często towarzyszy AZS. Niestety, nie ma skutecznej metody pozbycia się tej dolegliwości. Oprócz natłuszczania (np. wazeliną) i nawilżania skóry trzeba unikać kontaktu z substancjami alergizującymi i podrażniającymi. Dobrym sposobem jest picie przez słomkę oraz spożywanie owoców i warzyw w postaci drobno pokrojonych kawałeczków. Dzięki takim zabiegom substancje drażniące i wywołujące alergię nie będą miały kontaktu ze skórą wokół ust. To niezwykle ważne, ponieważ reakcja uczuleniowa powoduje dyskomfort wywołujący odruch oblizywania się, a ślina zawiera związki podrażniające. Zamiast oczekiwanej ulgi i poprawy następuje pogorszenie Czy przy alergii pokarmowej już zawsze będę skazana na restrykcyjną dietę?Najprawdopodobniej nie. W okresach ustabilizowania choroby, kiedy nie ma ostrych ataków, można wprowadzać do diety poszczególne pokarmy. Najlepiej robić to stopniowo, zaczynając od jednego składnika. Niezwykle ważna jest dokładna obserwacja, bo któż zna lepiej nasz organizm niż my Gdzie szukać dietetyka?Jeśli w Twojej przychodni nie ma takiego specjalisty, najlepszym rozwiązaniem jest zgłoszenie się do prywatnej poradni żywieniowej. Zanim jednak to zrobisz, warto zapoznać się z literaturą traktującą o zasadach zdrowego żywienia. Dzięki niej łatwiej poradzisz sobie z prawidłowym komponowaniem posiłków. Konsultacja: Prof. dr hab. n. med. Sławomir Majewski, dermatolog, alergolog, kierownik Kliniki Dermatologii i Wenerologii AM w Warszawie. Dr n. med. Ewa Chlebus, dermatolog, członek-założyciel Stowarzyszenia Lekarzy Dermatologów Estetycznych. Dr Halina Weker, specjalistka w zakresie żywienia dzieci, kierownik Zakładu Żywienia Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Dr n. med. Grażyna Rownicka, pediatra, klinicysta, pracownik Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Anna Kozłowska/ Uroda Fot: STUDIOGRANDOUEST / Zapalenie okołoustne jest jedną z chorób zapalnych skóry. Jej objawy to rumieniowo-grudkowe wypryski zlokalizowane wokół ust, które mogą powodować świąd i pieczenie. Ich pojawienie się wymaga konsultacji dermatologicznej. Leczenie okołoustnego zapalenia skóry polega na stosowaniu maści i antybiotyków. Przez wiele lat uważano, że okołoustne zapalenie skóry jest jedną z odmian trądziku różowatego. Przeprowadzone liczne obserwacje i badania kliniczne pozwoliły ustalić, że jest to osobna jednostka chorobowa. Jej przyczyn jest kilka – często są to zmiany hormonalne lub reakcja na składniki kosmetyków. Zapalenie okołoustne dotyczy przede wszystkim młodych kobiet. Ma charakter przewlekły i nawracający. Czym jest zapalenie okołoustne? Zapalenie okołoustne, określane także jako dermatoza okołoustna, to częsta choroba dermatologiczna obejmująca skórę wokół ust. Niekiedy jej objawy mogą pojawić się również w okolicy okołooczodołowej. Schorzenie ma charakter przewlekły i nawracający. Najwięcej przypadków dotyczy młodych kobiet, jednak okołoustne zapalenie skóry może wystąpić także u dzieci i osób starszych. Jego objawy stanowią niekiedy poważny defekt kosmetyczny i wpływają negatywnie na samoocenę. Szacuje się, że zapalenie okołoustne u dzieci poniżej 12 roku życia stanowi około 7% wszystkich przypadków tej choroby. Ma ono najczęściej związek z obfitym ślinieniem się dziecka, atopowym zapaleniem skóry oraz przyjmowaniem wziewnych glikokortykosteroidów. Zobaczcie, w jaki sposób pielęgnować skórę suchą: Zobacz film: Jak pielęgnować skórę suchą? Źródło: 36,6 Objawy dermatozy okołoustnej Objawy dermatozy okołoustnej lokalizują się na skórze wokół ust, w fałdach nosowo-wargowych, na brodzie, podbródku, szyi, a niekiedy także w okolicy oczodołów. Choroba charakteryzuje się występowaniem licznych wykwitów grudkowo-rumieniowych lub niewielkich krostek o czerwonej lub czerwonobrunatnej barwie. Skóra w miejscu ich występowania jest zaczerwieniona. Pacjent często odczuwa świąd i pieczenie, rzadziej pojawia się ból. Obserwuje się również nadmierne łuszczenie naskórka. Zaobserwowano, że objawy zapalenia okołoustnego u kobiet nasilają się przed wystąpieniem krwawienia menstruacyjnego, podobnie jak ma to miejsce w przypadku trądziku pospolitego. Dolegliwości mają charakter przewlekły, dlatego często nawracają. Mogą one znacznie obniżyć jakość życia osób, u których występują. Objawy okołoustnego zapalenia skóry mogą zostać pomylone z trądzikiem pospolitym lub różowatym. Przyczyny zapalenia okołoustnego Przyczyny zapalenia okołoustnego nie zostały do końca poznane. Wykluczono jednak wpływ czynników genetycznych i zaobserwowano, że niektóre bodźce znacznie przyczyniają się do pojawienia się charakterystycznych zmian skórnych. Jednym z nich są substancje zawarte w kosmetykach do pielęgnacji i makijażu, które działają drażniąco na mieszki włosowe i skórę twarzy. Wykwity mogą pojawić się również u mężczyzn nieumiejętnie usuwających zarost. Szczególne znaczenie w rozwoju dermatozy okołoustnej ma stosowanie preparatów zawierających glikokortykosteroidy. Mają one postać maści lub leków do stosowania wziewnego. Inne możliwe przyczyny okołoustnego zapalenia skóry to: stosowanie past do zębów z fluorem, stosowanie doustnej antykoncepcji hormonalnej, nadmierna ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, skłonność do alergii, zakażenie bakteryjne lub grzybicze, niedobory witamin i soli mineralnych, zaburzenia gospodarki hormonalnej, przewlekły stres. Przyczyną zapalenia okołoustnego u dzieci mogą być inhalacje z użyciem glikokortykosteroidów, dlatego zawsze po zakończeniu nebulizacji należy wypłukać jamę ustną i umyć buzię dziecka. Pojawienie się grudek i krostek jest związane również z wkładaniem przedmiotów i rąk do ust oraz wydzielaniem nadmiaru śliny. Jak leczyć dermatozę okołoustną? Po zaobserwowaniu objawów dermatozy okołoustnej należy zgłosić się do poradni dermatologicznej. Jeżeli wystąpiły one po kuracji maścią z glikokortykosteroidami lub po użyciu nowego kosmetyku, konieczne jest zaprzestanie ich stosowania. Leczenie zapalenia okołoustnego polega zwykle na wdrożeniu antybiotykoterapii miejscowej lub doustnej, maści z witaminą A. Leczenie zapalenia okołoustnego jest trudne i trwa długo. Może wymagać częstych kontroli w poradni dermatologicznej. Możliwe jest jej całkowite ustąpienie bez pozostawienia jakichkolwiek śladów i blizn. Po wyleczeniu grudek i krost skóra jeszcze przez długi czas wymaga odpowiedniej pielęgnacji przy pomocy kosmetyków naturalnych. Domowe sposoby na zapalenie okołoustne Domowe sposoby na zapalenie okołoustne mogą być skutecznym wsparciem terapii zleconej przez lekarza dermatologa. Do naturalnych metod leczenia zalicza się: prawidłową pielęgnację z użyciem naturalnych kosmetyków, zmianę nawyków żywieniowych: odstawienie potraw ostrych, przetworzonych oraz słodyczy i fast foodów, stosowanie na zmiany olejków eterycznych, nakładanie maseczek łagodzących, np. z jogurtu, miodu lub aloesu. Atopowe zapalenie skóry (AZS) to schorzenie, którego podstawą są zaburzenia w układzie immunologicznym. Atopowe zapalenie skóry pojawia się często z alergiami pokarmowymi, astmą, katarem siennym. Nie można wskazać jednego czynnika, który byłby odpowiedzialny za atopowe zapalenie skóry, więc jego wyleczenie całkowite jest prawie niemożliwe. Stosuje się jedynie leczenie objawowe, które łagodzi uporczywy świąd skóry atopowej oraz zmniejsza dyskomfort i suchość skóry. spis treści 1. Przyczyny atopowego zapalenia skóry Predyspozycje genetyczne Zaburzenia układu immunologicznego Przyczyny środowiskowe 2. Objawy zapalenia skóry 3. Leczenie atopowego zapalenia skóry Leczenie zakażeń przy atopowym zapaleniu skóry Leczenie atopowego zapalenie skóry sterydami Leki przeciwhistaminowe w leczeniu atopowego zapalenie skóry Domowe sposoby leczenia atopowego zapalenie skóry 4. Fakty o AZS, które musisz znać Czy AZS można się zarazić? Problem także psychologiczny Pielęgnacja zwalczająca przyczyny Higiena skóry rozwiń 1. Przyczyny atopowego zapalenia skóry Atopowe zapalenie skóry należy do grupy tzw. chorób atopowych, do których zalicza się także: Zobacz film: "Atopowe zapalenie skóry - czy możliwa jest remisja choroby?" astmę oskrzelową; sezonowy lub przewlekły katar sienny; pokrzywkę; alergiczne zapalenie spojówek Istnieją trzy główne, współistniejące ze sobą i wpływające na siebie nawzajem, czynniki uznawane za przyczyny atopowego zapalenia skóry: geny "kodujące" odpowiednie predyspozycje do reakcji alergicznych; nieprawidłowo działający układ immunologiczny; czynniki środowiskowe (alergeny). Uciążliwym objawem atopowego zapalenia skóry jest jej swędzenie (Shutterstock) Predyspozycje genetyczne Osoby cierpiące na atopowe zapalenie skóry, bardzo często mają w rodzinie chorych na astmę, katar sienny czy inną formę alergii. Pewne predyspozycje do reakcji alergicznych są więc dziedziczone. Najnowsze badania mówią, że osoby z atopowym zapaleniem skóry rodzą się z trochę innymi właściwościami skóry niż inni. Są to zaburzenia bariery chroniącej naskórek - nie jest ona naturalnie chroniona tak, jak powinna. Co ciekawe, takie zaburzenie dotyka całej skóry, a nie tylko miejsc, gdzie pojawia się wysypka i świąd skóry atopowej. Przyczyną zaburzonej ochrony naskórka jest filagryna, a raczej jej nieprawidłowe działanie. Filagryna to białko, które odpowiada za działanie bariery ochronnej naskórka u zdrowych osób. U chorych na atopowe zapalenie skóry występuje mutacja genu odpowiadającego za "zakodowanie" w organizmie filagryny. Taka mutacja zwiększa także ryzyko wystąpienia innych chorób skóry (rybia łuska, inne rodzaje egzemy) i chorób alergicznych (astma oskrzelowa). Zaburzenia produkcji i działania filagryny w organizmie prowadzą do: zmniejszenia naturalnego nawilżenia skóry; poniesienie pH skóry; zaburzeń w warstwie lipidowej naskórka. Zaburzenia układu immunologicznego Atopowe zapalenie skóry to skórna reakcja alergiczna. Pojawia się, kiedy układ immunologiczny uzna, że obecne na skórze lub wewnątrz organizmu substancje zagrażają alergikowi. Wywoływany jest wtedy stan zapalny, mający na celu usunięcie "szkodliwego" czynnika. U alergików równowaga pomiędzy poszczególnymi składnikami układu immunologicznego jest zachwiana. Działa zbyt dużo limfocytów Th2 i odpowiadających im cytokin, a w niektórych przypadkach pojawia się także zbyt wysoki poziom immunoglobulin (IgE) i eozynocytów. To one są odpowiedzialne za reakcję obronną organizmu w przypadku atopowego zapalenie skóry. Taka reakcja sprawia, że skóra atopowa wygląda jeszcze gorzej, ponieważ jest pozbawiona swojej naturalnej bariery ochronnej. Z drugiej strony, uwarunkowane genetycznie zaburzenia warstwy ochronnej naskórka powodują, że wszelkie możliwe alergeny lub czynniki drażniące z łatwością przenikają w głąb skóry, gdzie łatwtej wywołać reakcję układu immunologicznego i alergiczne zapalenie skóry. Przyczyny środowiskowe Alergeny lub inne czynniki drażniące system immunologiczny alergika, to na przykład: kurz; jajka; orzeszki ziemne; mleko; soja; produkty zbożowe; silnie działające kosmetyki; drapanie i ścieranie skóry; zanieczyszczenia powietrza: dym, chemikalia; suche, zimne powietrze; gwałtowne zmiany temperatury; problemy emocjonalne; częste mycie, pozbawiające skórę warstwy ochronnej. 2. Objawy zapalenia skóry Atopowe zapalenie skóry objawia się przede wszystkim silnym świądem skóry. Ze względu na wykwity skórne atopowe zapalenie skóry jest nazywane także egzemą lub świerzbiączką. Łatwo pomylić AZS z łuszczycą. Oto czynniki, które mogą sprzyjać podrażnieniu skóry: alergeny i środki drażniące - podrażnienie mechaniczne, nadmierne pocenie się, wietrzny klimat, wełna, detergenty, środki konserwujące, rozpuszczalniki, mydła; alergeny wziewne - sierść zwierząt, pyłki, pleśnie, roztocza kurzu domowego (Dermatophagoides pteronyssinus); drobnoustroje - dermatofity z gatunku Trichophyton, drożdżaki, Staphylococcus aureus; pokarmy - ryby, skorupiaki, pszenica; inne - czynniki psychiczne, stres. Ostra faza atopowego zapalenia skóry objawia się wykwitami skórnymi. Są to tzw. wypryski atopowe. Wypryski atopowe pojawiają się w miejscu, gdzie skóra atopowa była wystawiona na działanie substancji drażniącej. Są to ogniska rumieniowe - otoczenia odgraniczone od skóry, na których obecne są nadżerki, pęcherzyki oraz drobne grudki. Objawom wyprysków atopowych towarzyszy świąd skóry. Niestety leczenie wyprysków atopowych polega jedynie na łagodzeniu objawów. W podostrej fazie atopowego zapalenia skóry widoczne są nie tylko ogniska rumieniowe (bardziej wyraźne w związku ze złuszczaniem naskórka), ale również przeczosy (powstałe na skutek drapania skóry uszkodzenia naskórka - zwykle mają kształt linii). Po zagojeniu się przeczosy znikają całkowicie, a skóra nie ma żadnych blizn. Przewlekła postać atopowego zapalenie skóry może prowadzić do pojawienia się ognisk lichenizacji, czyli tak zwanego liszajowacenia. 3. Leczenie atopowego zapalenia skóry Leczenie jest dopasowywane do konkretnych objawów i nasilenia atopowego zapalenie skóry. Atopii nie da się wyleczyć, można jednak minimalizować objawy AZS. Lekarz może przepisać następujące metody leczenia atopowego zapalenie skóry: kremy i maści o działaniu przeciwzapalnym; miejscowe preparaty z lekami przeciwhistaminowymi; leki immunosupresyjne (zmniejszające reakcję alergiczną); antybiotyki przy infekcji skóry; glikokortykosteroidy miejscowe (w ciężkich przypadkach); fototerapia; leki uspokajające i psychoterapia. Leki stosowane w czasie AZS mają sprawić, aby skóra atopowa była pozbawiona stanu zapalenego, obrzęku, a także świądu skóry. Osoby z atopowym zapaleniem skóry nie powinny również dopuszczać do nadmiernej suchości skóry i powinny łagodzić swędzenie odpowiednią pielęgnacją: robiąc sobie kąpiele w krochmalu, płatkach owsianych lub specjalnych olejkach łagodzących skórę zamiast w perfumowanych płynach do kąpieli; wycierając skórę delikatnie ją poklepując, nie trąc; natłuszczając skórę po każdej kąpieli za pomocą wazeliny (w miejscach bardzo podrażnionych o złuszczonej skórze) i tłustego kremu; unikając stosowania na skórę kosmetyków na spirytusie; używając delikatnych proszków do prania; rezygnując z zakładanie na skórę wełnianej odzieży; unikając podrażnień, np. od kurzu czy zbyt wysokiej temperatury w pomieszczeniach. W niektórych przypadkach pewne potrawy lub inne czynniki (np. kurz, pot) nasilają objawy atopii. Każda osoba z atopowym zapaleniem skóry powinna zwrócić szczególną uwagę na to, kiedy pojawiają się u niej objawy i unikać czynnika drażniącego. Leczenie zakażeń przy atopowym zapaleniu skóry Istotną rolę odgrywa zmniejszenie populacji gronkowca złocistego, prowadzące do przerwania "błędnego koła atopowego zapalenie skóry". Gronkowiec stymuluje bowiem wytwarzanie tak zwanych mediatorów zapalenia. Histamina - najważniejszy mediator stanu zapalnego - nasila uczucie świądu, a błędne koło zamyka się. W celu redukcji populacji gronkowca i zmniejszenia świądu skóry należy stosować emolienty zawierające antyseptyki. Preparaty tego typu zmniejszają liczbę bakterii na skórze. Pamiętajmy, że osoby z atopowym zapaleniem skóry nie powinny po kąpieli szorować się ręcznikiem. Trzeba się nim owinąć i lekko przyciskać do skóry atopowej miejsce przy miejscu, a potem użyć balsamu nawilżającego lub tłustego kremu. Inne zakażenia bakteryjne należy zwalczać za pomocą antybiotyków w kremie stosowanych na skórę (np. ze steroidami) lub w tabletkach (w cięższych postaciach infekcji). W przypadku infekcji grzybiczej zalecane są maści przeciwgrzybicze. Leczenie atopowego zapalenie skóry sterydami Leki kortykosteroidowe (maści i kremy) to najpopularniejsze specyfiki na atopowe zapalenie skóry. Środki tego typu ułatwiają gojenie, łagodzą świąd skóry atopowej, zmniejszają obrzęk, zaczerwienienie i suchość skóry, a także redukują ogniska zapalne. Cechuje je wysoka skuteczność w leczeniu atopii, ale podczas ich stosowania należy uważać – zbyt często i intensywnie stosowane powodują szereg działań niepożądanych (zanik skóry, trądzik posterydowy, zaburzenia hormonalne). Ostatnio preparaty sterydowe zastępuje się specjalnymi maściami przeciwzapalnymi (inhibitorami kalcyneuryny). Leki przeciwhistaminowe w leczeniu atopowego zapalenie skóry Leki przeciwhistaminowe stosuje się zgodnie z zaleceniami lekarza (zwykle na noc). Wykazują działanie uspokajające i pomagają uzyskać spokojny sen. Zmniejszają też uczucie świądu skóry atopowej. Czasem pomaga przebywanie na słońcu i naświetlanie promieniami UV. Jeśli stan chorego jest ciężki, lekarz przepisuje mu doustne sterydy, a gdy dojdzie do zakażenia bakteryjnego lub wirusowego - antybiotyki. Prócz leczenia farmakologicznego w atopowym zapaleniu skóry niezwykle ważna jest pomoc psychologa - ciągłe swędzenie i zmieniona skóra atopowa źle wpływają na psychikę, a stres i brak akceptacji siebie jeszcze potęgują objawy atopowego zapalenia skóry. Domowe sposoby leczenia atopowego zapalenie skóry Aby zapobiec zaostrzeniu atopowego zapalenie skóry, trzeba wyeliminować ze środowiska chorego szkodliwe czynniki. Warto zrezygnować z grubych zasłon i dywanów, bo są siedliskiem roztoczy. Z tego samego powodu trzeba często sprzątać mieszkanie, najlepiej pod nieobecność chorego. Higiena jest też ważna z innego powodu - w czystym domu istnieje mniejsze ryzyko, że skóra podczas AZS zostanie zainfekowana. Trzeba pamiętać również o wietrzeniu pomieszczeń, bo wysoka temperatura i pot działają drażniąco. Ponadto osoby z chorobami alergicznymi powinny zrezygnować z trzymania w domu zwierząt. Ich sierść powoduje alergię, a złuszczający się naskórek jest pożywką dla roztoczy. Należy też zrezygnować z noszenia odzieży z wełny. Osoby z atopowym zapaleniem skóry muszą unikać silnych detergentów, które wywołują podrażnienie i zapalenie skóry prowadzące do zniszczenia płaszcza hydrolipidowego skóry. Jeżeli płaszcz hydrolipidowy skóry atopowej jest zniszczony dochodzi do zwiększonej utraty wody przez skórę i tym samym do nadmiernego wysuszenia skóry. Suchość skóry atopowej sprawia, że łatwo ulega ona uszkodzeniom. Sprzyja to wnikaniu szkodliwych czynników, które mogą zaostrzyć przebieg atopowego zapalenia skóry - ich ubrania i bieliznę trzeba prać w płatkach mydlanych lub proszkach dla alergików i dwukrotnie płukać. Poza tym na szczególną uwagę zasługuje dieta w czasie atopowego zapalenia skóry. Nie u wszystkich z atopowym zapaleniem skóry te same potrawy powodują nasilenie objawów, trzeba więc uważnie obserwować reakcje skóry atopowej na różne produkty. Warto wiedzieć, że atopowym zapaleniem skóry nie można się zarazić, nie musimy się więc obawiać nawet bardzo bliskiego obcowania z chorym domownikiem. 4. Fakty o AZS, które musisz znać Czy AZS można się zarazić? AZS to choroba, która objawia się dużym wysuszeniem i natarczywym swędzeniem skóry oraz czerwonymi zmianami na jej powierzchni. Zazwyczaj rozpoczyna się w okresie wczesnego dzieciństwa, ale coraz częściej także zaczyna pojawiać się nawet w okresie dorosłym. – Wyróżnia się dwie fazy kliniczne AZS: typ wypryskowaty – występuje u niemowląt i małych dzieci. Zmiany lokalizują się najczęściej w obrębie twarzy i odsiebnych części kończyn. W ciężkich przypadkach zajęta jest skóra całego ciała. Z kolei typ liszajowaty – dotyczy dzieci, młodzieży i dorosłych. Zmiany zajmują najczęściej doły łokciowe, podkolanowe. Dotyczą czasem większej powierzchni ciała – nawet ponad 50% skóry pacjenta – wyjaśnia Agata Głaz-Chodyna. Jest to choroba, która jest uwarunkowana wieloma występującymi jednocześnie czynnikami. Mimo to powszechnie funkcjonuje mit, iż schorzeniem tym można się zarazić. – Nie jest to choroba, którą można zarazić się np. przez dotyk. Należy ona do grupy tzw. chorób alergicznych zależnych od produkcji przeciwciał IgE. Aby mogła zaistnieć, musi pojawić się jednocześnie wiele czynników genetycznych, środowiskowych i immunologicznych. Nie musi to więc oznaczać, że każda osoba mająca ten gen zachoruje na AZS – tłumaczy Agata Głaz-Chodyna. Problem także psychologiczny W związku z tym, iż AZS wiąże się z uporczywym swędzeniem i widocznymi zmianami na skórze, często choroba ta ma także skutki psychologiczne. – Każda choroba skóry wiąże się z dyskomfortem pacjenta i strachem przed brakiem akceptacji i co za tym idzie silnym stresem. Jest to związane z ciągle niską świadomością społeczną na temat wielu chorób dermatologicznych i strachem przed zarażeniem. Stąd tak ważna jest edukacja społeczna szczególnie w grupie dzieci, aby rozumiały czym jest AZS, oraz to że kolega z ich otoczenia potrzebuje dużo wsparcia i zrozumienia, gdyż jego choroba często wiąże się z nieprzyjemnym świądem, a co za tym idzie rozdrażnieniem, problemami ze snem. Niejednokrotnie wiąże się również z koniecznością wyeliminowania lubianych produktów spożywczych, które u małego atopika mogą powodować zaostrzenie choroby. Na szczęście istnieją metody, które pomagają pokonywać problemy u źródła. Wspomniany świąd można szybko i skutecznie wyeliminować dzięki Atoderm SOS Spray, który działa bezkontaktowo (jest w 100% higienicznie rozpylany na skórze). Spray działa już w 60 sekund, a efekt przeciwświądowy utrzymuje się nawet do 6 godzin – tłumaczy ekspert. Pielęgnacja zwalczająca przyczyny AZS nie da się wyleczyć, można go natomiast wyciszyć. Dlatego tak ważna jest staranna pielęgnacja i stosowanie odpowiednich kosmetyków. – Linia dermokosmetyków Atoderm pozwala łagodniej przejść przez chorobę. W linii tej znajdziemy żel myjący Atoderm Intensive Gel moussant, balsam Atoderm Intensive Baume i przeciwświądowy Atoderm SOS Spray. Każdy z tych kosmetyków jest bezzapachowy co minimalizuje ryzyko nasilenia zmian, ale też każdy z nich minimalizuje ryzyko nadkażeń bakteryjnych, na które skóra z AZS jest mocno podatna. Preparaty te zawierają patent Skin Barrier Therapy™, który dzięki obecności estrów cukrowych zapobiega przyleganiu i namnażaniu gronkowca złocistego – wyjaśnia kosmetolog. W pielęgnacji warto też zwrócić uwagę na tzw. emolienty, gdyż u osób z AZS skóra pozbawiona jest całkowicie płaszcza hydrolipidowego, który chroni ją przed utratą wody czy wtargnięciem czynników zewnętrznych. – Stosowanie tradycyjnych emolientów jest jednak działaniem głównie objawowym. Aby zadziałać skutecznie należy również działać na przyczynę problemu. Atoderm Intensive Baume działa właśnie na przyczyny i jest to coś więcej niż zwykły emolient. Balsam zawiera patent Skin Barrier Therapy™, który stymuluje skórę do pracy tak, aby wytworzyła taką ilość białek i lipidów jaką obserwujemy w skórze zdrowej. Dodatkowo zawarte w patencie estry cukrowe hamują przyleganie i namnażanie gronkowca złocistego, a co za tym idzie minimalizują ryzyko nadkażeń. Działa również przeciwświądowo, dzięki czemu przywraca komfort na skórze i ogranicza potrzebę drapania – wyjaśnia Agata Głaz-Chodyna. Higiena skóry Na co oprócz pielęgnacji kosmetykami warto zwrócić uwagę w życiu codziennym, gdy cierpimy na AZS? Nawet zwykła kąpiel osoby cierpiącej na atopowe zapalenie skóry ma znaczenie, dlaczego? – Krótkie kąpiele przy AZS są zalecane ze względu na fakt, iż skóra atopików ma większą tendencję do wysuszania, a długie i gorące przebywanie w wannie mogłoby nasilić zmiany. Kąpiele nie powinny trwać dłużej niż 5-10 min, a woda powinna być letnia i nie przekraczać 30 stopni Celsujsza. Błędem również będzie pomysł, żeby skóry z AZS nie myć, gdyż zwiększa to ryzyko rozwoju flory chorobotwórczej gronkowca złocistego, co może zaostrzać zmiany chorobowe – dodaje. Stosując się więc do kilku prostych zasad możemy sprawić, że funkcjonowanie z AZS mimo że trudne, stanie się łatwiejsze na co dzień. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy

domowe sposoby na posterydowe zapalenie skóry